BAYRAMLAR ÜZERİNE

Arapçada “bayram” anlamına gelen kelime “العيد / îd” kelimesidir ve bu kelimenin aslı da “âde / عاد” fiilidir. “Âde / عاد” sözcüğü “dönmek, geri gelmek” anlamındadır. Her sene dönüp dolaşıp geri geldikleri için bayramlara da “dönüp gelen” manasına “العيد / îd” denegelmiştir. Müslümanların iki büyük bayramı vardır:

1. Bu bayramların ilki Ramazan'ın nihâyetine ulanan ve Şevvâl ayının ilk günü olan "عيد الفطر / Îdu'l-Fitr" yani "Fıtır Bayramı"dır. "Fitre" ve "İftâr" kelimeleri de aynı kökten gelir ve kendisinde oruç bozulup bir şeyler yenebildiğinden bayram bu şekilde isimlendirilmiştir. Bu bayram bir "şeker bayramı" değildir ve mezkûr bayramın başta söylediğimizden başka bir adı da yoktur. Fıtır Bayramı, ilk olarak Hicret’in 2. yılında kutlanmıştır. En sahîh olan görüşe göre bu bayram sadece 1 gündür ve Ramazan’ın son günü güneşin batımından Şevvâl’in ilk günü güneşin batımına kadar devam eder. Ebû Dâvûd ve Tirmizî’nin Sünenlerinde bu bayramın iki gün olduğu da rivâyet edilmiştir.
2. Sözü edilen bayramların ikincisi ve en büyüğü Türkiye ve İran’da “عيد القربان / Kurban Bayramı” olarak isimlendirilen “عيد الأضحى / îdu’l-adhâ”dır. Bu bayram ayrıca “يوم النحر / yevmu’n-nahr (boğazlama bayramı)”, “العيد الكبير / el-îdu’l-kebîr (büyük bayram)” ve “عيد الحجاج / îdu’l-huccâc (hacılar bayramı)” şekillerinde de isimlendirilmiştir. Mezkûr bayram Arafe Günü Vakfesi’nin tamamlanmasından hemen sonra Zu’l-Hicce’nin 10. günü başlar ve aynı ayın 13. günü güneşin batışıyla birlikte sona erer. Bu bayramın en mühim özelliklerinden biri de teşrîk tekbirleridir.

Her iki bayramda da 2 rekatlık bir namaz ve hutbe vardır. Bu günler, Müslümanlar için birer tatil günü değil sıla-i rahim ve ibadet günleridir.